18 december 2016 – Ergens tussen Ijsland en de Verenigde Staten

18 december 2016 – Ergens tussen Ijsland en de Verenigde Staten

Lieve allemaal,

Vandaag is de dag eindelijk daar, mijn vertrek naar Boston! Bijna drie kwart jaar ben ik bezig geweest met het voorbereiden van deze reis, het mailen met mijn stageplek, aanvragen van een visum en het binnen slepen van beurzen. Alle praktische zaken waren geregeld en ik was in dat opzicht klaar voor vertrek. 

Dingen gaan alleen niet altijd volgens plan, er komt meer bij kijken dan alleen goede voorbereiding. Degenen die ik afgelopen week heb gezien zijn al op de hoogte, voor ieder ander komt het waarschijnlijk onverwacht. Ik heb maandag besloten om voorlopig mijn stage op het NKI niet af te ronden. Daarmee kwam ook de beslissing mijn tweede stage waarvoor ik naar Boston afreis uit te stellen en voorlopig weer even te stoppen met studeren. 

In het kort de reden voor mij om dit te beslissen: Ik heb al lange tijd moeite met de druk die ik mezelf opleg via de master. Ik ben al lange tijd onzeker of BFW wel de studie is voor mij, wat ik eigenlijk wil doen, in hoeverre dingen mijn keuze zijn of ik ze beslis omdat ik het gevoel heb dat het van me verwacht wordt. Ik ben al lange tijd aan het worstelen met mezelf en dit brengt me niet verder, ik loop volledig vast. Door het continu de lat te hoog leggen, blijf ik proberen te functioneren maar blijf ik ook tegen een muur oplopen. Ik wil nu de tijd en rust nemen om zelf vooruitgang te boeken, in hoop dat de toekomst beter is en wel weer vreugde en geluk zal brengen. 

Door deze keuze die voor mij niet onverwacht kwam maar ik toch wel vrij last-minute heb genomen, was de afgelopen week meer dan hectisch. Naast alle afscheidsetentjes en bezoekjes die ik al gepland had, kwam ook het delen van dit nieuws erbij, wat ook niet niks is. Daarbovenop nog al het geregel dat deze omslag met zich mee bracht. Mijn visum is gecanceld, ik moest halsoverkop een vlucht de VS uit boeken om op de VISA Waiver Program te mogen reizen. Mijn kamer heb ik op moeten zeggen. En dan heb ik het nog niet eens over de grote vraag; wat nu?

Daarop blijf ik jullie en mezelf het antwoord nu nog even schuldig. Ik ga lekker naar Boston en Tim vliegt over 2 dagen naar me toe. Wij gaan gewoon zoals gepland vakantie vieren. Even lekker tijd voor ons tweeën. Vieren dat we alweer 3 jaar samen zijn en natuurlijk kerst en oud en nieuw in de VS! Daarna zie ik weer verder.. ik hoop ergens in noord/midden/zuid Amerika te kunnen blijven en iets van werk te kunnen vinden. En vooral afwachten wat er op mijn pad komt en erachter komen wat ik eigenlijk wil, waar mijn hart ligt. Vooral wil ik weer dingen vinden waar ik plezier in heb en van kan genieten. Op dit moment snak ik ook naar weg zijn uit de verantwoordelijkheden en verwachtingen in Nederland waarin ik soms het gevoel heb vast te zitten. Wie weet ben ik binnen een aantal maanden weer in Nederland, misschien ook niet. Alles ligt open en ik kan gaan waar ik wil, dus ik hoop het avontuur tegemoet te kunnen gaan! 

Iedereen die ik afgelopen week heb gezien en gesproken, iedereen die me nog even een berichtje heeft gestuurd voor vertrek wil ik bedanken hiervoor. Iedereen weer even 'echt' spreken heeft me in ieder geval al laten inzien hoe waardevol vriendschappen die ik heb nog steeds voor me zijn. Het is fijn te weten dat jullie me steunen en er voor me zijn als ik weer terug naar NL kom. 

Na nog een laatste afscheid vanochtend van zowel de familie van Tim als mijn eigen familie, die zo lief waren naar Schiphol te komen in de vroege ochtend, is mijn reis vanochtend echt begonnen. De reis gaat tor nu toe soepel en ik bevind me op dit moment van schrijven ergens boven de Atlantische oceaan, nog maar een paar uurtjes verwijdert van Boston. Vooral de eerste uurtjes van deze vlucht uit Ijsland waren bijzonder, met een continu uitzicht op de zonsondergang! 

Het is nog even spannend hoe alles gaat bij aankomst in verband met VISA maar dat komt vast goed. En dan kan de reis beginnen! 

Ik hoop deze blog ook echt bij te gaan houden, maar moet even kijken of dat volhoudt als mijn tijd niet meer alleen wordt besteed aan in een vliegtuig zitten, Haha.

Goed, dat is geloof ik wel even alles wat ik nu te melden heb. Iedereen in Nederland alvast fijne feestdagen e.d.!  

Heel veel liefs, 

Yv